Het is niet voor het eerst dat ik in mijn leven ontdek dan mijn manier van denken en werken op dat moment aansluit bij een al veel langer bestaande beweging of denkpatroon, waarvan ik werkelijk nog nooit had gehoord. De laatste jaren is mij dit weer eens overkomen toe ik hoorde van de Slow Wine beweging in Italië. Natuurlijk kende ik de Slow Food movement, maar dit onderdeel ervan was nieuw voor mij. De websites erover bestuderend, viel mij op dat er van alles aan de principes ervan worden toegevoegd, dan wel weggelaten, al naar gelang de overtuiging van de schrijver ervan.
Dus terug naar de bron dus: wijn moet, net als voeding, goed, schoon en eerlijk gemaakt zijn en niet alleen goed zijn. Wijn is een agrarisch product, net als het voedsel dat wij eten en heeft een impact op de levens van de mensen die het maken en op het milieu, door het gebruik van pesticiden en herbiciden en overconsumptie van water. Dit zijn aspecten die we overal tegenkomen in de conventionele wijnproductie (zeker ook en vooral in de Nieuwe Wereld).
De Slow Wine beweging ondersteunt en promoot kleinschalige Italiaanse wijnmakers die traditionele technieken gebruiken, met respect voor het milieu en het terroir werken en de ongelofelijke biodiversiteit aan druiven-variëteiten bewaken die onderdeel is van het Italiaanse erfgoed.
In de jaarlijkse gids, ook in een Engelstalige versie verkrijgbaar, worden de wijnkwaliteit, het respect voor het terroir, een goed prijs-kwaliteitsverhouding en het zo goed mogelijk in balans zijn met de natuur en het milieu centraal gesteld.
Wat is zie is dat men gaat voor met hart en ziel gemaakte wijnen, met een goede prijs-/plezierverhouding, zoals ik het wel noem. Deze hoeven niet biologisch gecertificeerd te zijn, maar de trend is wel dat er steeds meer (intelligente) biowijnboeren in worden opgenomen. Met ‘intelligent’ bedoel ik hen die niet alleen slaafs de bioregels volgen, maar continu echte verbetering nastreven, ook waar het om hun koper- en tractorgebruik bijvoorbeeld aangaat.
“Kleinschalig” betekent hier met maximaal 30-35 hectare aan wijngaarden in gebruik. Het hangt natuurlijk ook af van het aantal families dat ervan eet.
Qua Slow Wine vind ik het ook belangrijk dat we wijnfamilies en hun lokale samenlevingen versterk door hen een verkoopkanaal met een eerlijke prijs aan te bieden. Veel van mijn wijnboeren leiden een rijk leven, maar meestal niet in materiële zin. Vaak is hun specialiteit de optimale druivenkweek en de wijnbereiding. Van verkoop en marketing hebben velen geen tot veel minder kaas gegeten. En dat terwijl ze topwijnen maken! Het voortbestaan van deze, vaak al vele generaties bestaande, wijnfamilies en hun rol in de lokale samenlevingen geeft mij een goed gevoel als ik een mooi glas van hen mag delen met je tijdens mijn proeverijen: daar doen zij het voor en daar doe ik het voor! En ik ben zeer blij als je daarin meedoet, door deze ervaring thuis en met vrienden uit te dragen!
Inmiddels is Slow Wine California opgericht en ook opgenomen in de jaarlijkse gids. Ik vind het een mooi concept om zeker ook in Frankrijk toe te passen. Daar zijn al de nodige clubs van wijnboeren, zoals de Vignerons Independants, waarvan ik al van de nodige leden importeer. Een Slow Wine France zou ik echter een prima idee vinden. Wat mij betreft kunnen we met de nieuwe generatie Franse wijnboeren beginnen, waarbij we steeds meer onderlinge samenwerking aantreffen, zoals bijvoorbeeld in de Beaujolais (Boire Bien en Beaujolais)!
Reactie schrijven